In de ban van de badkamer; terracotta, appeltjeszeegroenblauw en de geur van eucalyptus

Het Weelde Dagboek van 5 maart 2024

De dag voor Valentijnsdag zwierf ik met een zalige glimlach door de stad. Niet vanwege de vier prachtige opera LP's die ik had gevonden in de kringloop, maar door de helderheid die ik had gekregen. Helderheid over de toekomst. Over mijn werk, de verbouwing, en het nieuwe hoofdstuk 'Rotterdam'.

De woonkamer was inmiddels een doolhof van verhuisdozen. De afspraak bij de notaris stond vast, en ik wachte alleen nog op de sleuteloverdracht. Alles was onderweg, en toch kon ik niet helemaal zorgeloos deze mijlpaal vieren. Mijn freelance opdrachten waren nog een groot vraagteken. Maar toen kwam eindelijk goed nieuws: de ene opdracht werd verlengd met perspectief op meer, en de andere ging ook nog wel even door. Met een opgelucht hart paste ik mijn verbouwingsbudget aan en herwon ik het vertrouwen in mijn financiële stabiliteit. Man, ik had wel kunnen huilen van opluchting.

Nu de rust weer wat is teruggekeerd, kan ik me weer focussen op alle verbouwingsplannen. Dit is hoe de badkamer er momenteel uitziet.

Helaas ontdekte ik dat de natuurstenen platen niet mooi zouden aansluiten en dat je de kitnaden zou blijven zien. Niet wat ik voor ogen had. Dus besloot ik het roer om te gooien en kwam ik met een nieuw idee. Het zou een combinatie van terra en appeltjeszeegroenblauw worden. De foto hieronder dient als inspiratie.